پولنیوز -شهرستان تنکابن، یکی از زیباترین شهرهای استان مازندران است که در سراسر ایران و جهان آن را به سرزمینی با طبیعتی زیبا و چشمنواز و رویاییترین مقصد گردشگری در شمال کشور میدانند.در مورد شهرت این شهرستان به «تنکابن» روایات متعددی وجود دارد. در کتاب سفرنامهی مازندران و استرآباد که به تالیف «ظهیرالدین مرعشی» درآمده است، پسوند بُن را به معنای پایین بیان کرده است.
بنابراین با استناد به این کتاب، تنکابن به معنای «زیر تنکا» یا «پایین تنکا» است.برخی دیگر معتقدند که «تنکابن» یا «تنک آب بن» به محلی گفته میشود که جلگهی ساحلی دریای کاسپین تنک یا اندک و کم میشود. در واقع «تنک آب بن» به «تنکابن» تغییر یافته است. جالب است بدانید که برخی دیگر از فلاسفه معتقدند که به دلیل وجود تابستانهای شرجی که تحمل آن برای گردشگران و مسافران و حتی ساکنین این منطقه از کشور، بسیار طاقتفرسا و سخت است، و همچنین زمستانهای سرد، این منطقه به «تنکابن» یعنی کاهندهی جسم و تن که نشاندهندهی سختی از «تن کاه بن» به «تنکابن» تغییر یافته، شهرت یافته است.
«شهسوار»، «دیلم خاصه»، «رسولی محله» و «فیض» از نامهایی است که در گذشته در مورد این شهرستان به کار برده میشد. این شهرستان، هم بواسطهی تاریخ کهن و هم به دلیل طبیعتی زیبا و فوقالعاده یکی از زیباترین مقاصد گردشگری در استان مازندران و کشور است که سالانه میزبان جمع زیادی از مسافران و توریستهای بسیاری از سراسر ایران و جهان است.
۱. غار آبی دانیال
در ۳۰ کیلومتری از شرق شهرستان تنکابن، پدیدهای طبیعی و بسیار زیبا قرار دارد که به «غار آبی دانیال» شهرت یافته است. این جاذبهی زیبای گردشگری که پس از غار «قوری قلعه» واقع در پاوهی کرمانشاه، دومین غار بزرگ رودخانهای ایران است، در «سلمانشهر» و در ارتفاعاتی که به این منطقهی زیبا مشرف است، واقع شده و میتوان شباهتهای بسیاری در این غار با غار شگفتانگیز «علیصدر» در استان همدان یافت.
درون غار میتوان شاهد جریان آبی گوارا بود که همانند دمای خود غار، بسیار سرد است. درون غار، منظرهای بسیار دیدنی را میتوان مشاهده کرد که بواسطهی مواد آهکی آویزان شده از سقف، بوجود آمده است. پدیدهای بسیار زیبا که به نظر میرسد زمان ایجاد هر سانتیمتر از آن حدود ۱۰۰ سال به طول انجامیده است، نظر گردشگران را به محض ورود به خود جلب میکند.
۲. پارک ملی خشکه داران
در ۳۰ کیلومتری محور تنکابن به چالوس، در فاصلهی بین نشتارود و عباسآباد، منطقهای حفاظت شده و بسیار دیدنی قرار دارد که فاصلهی آن با دریا تنها ۱۲۰ متر است. این منطقهی حفاظت شده که به «پارک ملی خشکه داران» شهرت دارد، عنوان یگانه جنگل جلگهای شمال ایران را به خود اختصاص داده است. جنگلی کاملا بکر که میتوان آن را آخرین بازمانده از اکوسیستمهای جنگلی جلگهای شمال کشور معرفی کرد که دارای وسعتی حدود ۲ میلیون و ۶۰۰ هزار متر مربع است.
در این منطقه میتوان گونههای مختلفی از جانوران و گیاهان را مشاهده کرد. گیاهانی مانند توسکا از نوع کرک، انار، ممرز، بلوط، خرمندی، لرگ، ازگیل جنگلی و ... و نیز گونههایی از حیوانات وحشی مانند شغال، گرگ، خوک، گربه وحشی و همچنین پرندگانی مانند خاکستری، قره، غاز، مرغابی، اگوت بزرگ و کوچک و دار غاز باکلان، از جمله جاندارانی هستند که این منطقه را به عنوان زیستگاه خود برگزیدند. جالب است بدانید که در حاشیهی این پارک زیبا میتوان موزهی تاریخی طبیعی را مشاهده کرد که نمونهای جالب از مجموعهی تاکسیدرمی از حیوانات وحشی در شمال ایران را برای گردشگران و محققان به نمایش گذاشته است.
منبع:کجارو