درگذشت كامبيز صديقي (شاعر)

به گزارش ايسنا، اين شاعر گيلاني شامگاه هشتم فروردين‌ماه درگذشت و روز نهم فروردين در قطعه‌ي هنرمندان تازه‌آباد رشت به خاك سپرده شد.

كامبيز صديقي متولد سال 1320 در رشت و سال‌ها كتابدار يكي از كارخانه‌هاي اين شهر بود. نخستين مجموعه‌ي شعرش را به نام در «جاده‌هاي سرخ شفق» در سال 1347 منتشر كرد. پس از آن، مجموعه‌ها‌ي شعر «آواز قناري» را در سال 1351 و «در بادهاي سرد» را در سال 1357 به چاپ رساند.

او همچنين در سال‌هاي دهه 70 دو مجموعه‌ي شعر را گردآوري كرد، كه منتشر نشدند.

عليرضا پنجه‌اي در توضيحاتي درباره‌ي شعر كامبيز صديقي به ايسنا گفت: او شاعري طبيعت‌گرا و در عين ‌حال آرمان‌خواه بود كه بيش‌تر به حوزه‌ي ادبيات كارگري توجه و التفات داشت.

اين شاعر افزود: صديقي شاعري نازك‌انديش و ژرف‌نگر بود كه به سياق نيمايي شعر مي‌نوشت. او شاعري حساس و عميقا مهربان و صميمي بود.

پنجه‌اي در پايان يكي از سروده‌هاي صديقي را خواند:

خورشيد داري چه مي‌كني؟

بي‌آن‌كه پاسخم بدهد

آرام در آب تشت

خورشيد را

با رخت‌هاي روغني‌اش چنگ مي‌زند

*

گيسوبنفشه!

بالابلند

در كارخانه كيست

كه مي‌خواهي فردا

رخت تميز به تن كني؟