به گزارش پول نیوز به نقل از عصرایران ، مروری بر عملکرد برخی نمایندگان مجلس شورای اسلامی حکایت از آن دارد که تعدادی از آنان شأن نظارتی مجلس را وسیله ای برای رسیدن به اهداف شخصی و تسویه حساب های فردی کرده اند.
به عنوان مثال، گاه تعدادی از نمایندگان مجلس، بحث استیضاح وزیری را مطرح می کنند و سپس با معاون پارلمانی وزارتخانه مربوطه و حتی بعضاً با خود وزیر جلساتی می گذارند و بعد از گرفتن امتیازاتی، از خیر استیضاح می گذرند!
گاه نیز سوالاتی را از وزیر مطرح می کنند و کاری هم به توضیحات وزیر برای قانع شدن یا نشدن ندارند و فقط کافی است وزیر کام دل آنها را برآورد تا قانع شوند والا هزار دلیل و مدرک، به یک قناعت نمی انجامد!
به عنوان مثال از اوایل شکل گیری دولت جدید، یکی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی، مدام به وزیر خارجه حمله می کند و در گفت و گو با رسانه های مختلف، انتقاداتی را مطرح می نماید که پیش از این، وزیر با حضور در کمیسیون مربوطه و در نشست های مشترک، حداقل سه بار در فضایی اقناعی نسبت به آنها ارائه توضیح کرده و نمایندگان مجلس نیز متقاعد شده اند و البته خود این نماینده هم در آن جلسات، جواب نقدهایش را گرفته است ؛ با این حال، پس از خروج از جلسات به تکرار مکررات قبلی می پردازد.
پیگیری های به عمل آمده نشان می دهد که این نماینده در آغاز به کار دولت دهم ، فردی را برای تصدی یکی از سمت های وزارت امور خارجه معرفی کرده بود ولی از آنجا که فرد معرفی شده از سوی نماینده مذکور، صلاحیت کافی برای احراز پست موصوف را نداشته، این تقاضا طبیعتاً با جواب رد وزیر مواجه می شود و از آن تاریخ به بعد، انتقاد از وزیر خارجه به پای ثابت صحبت های این نماینده تبدیل شده است!
البته باید حساب این معدود نمایندگان را از حساب کلیت مجلس جدا کرد ولی به هر حال، نمایندگان مردم و به ویژه هیات رییسه نباید از آسیبی که این قبیل افراد به حیثیت خانه ملت وارد می سازند، غافل شوند.