دنیای اقتصاد _ سايتهاي ارتباط اجتماعي مثل تويتر و فيس بوك، شيوه تعامل در زندگي و كسبوكار را تغيير ميدهند. گفتوگو در تويتر و دسترسي به ابزارهايي مثل «گوگل ترند» بازاريابي را متحول كردند. همچنين به نظر ميرسد جنبشي در نوع نگاه افراد و بنگاهها به روش كاركردن ديده ميشود. مشاهده ميکنيم كه مردم بيشتري درباره درآمد منفعل ياد ميگيرند و اينكه معامله وقت با پول احمقانه است.
از اينها گذشته، بسيار منطقي است كه ارزش كار را با نتايج بسنجيم. مديران زيادي به اين تشخيص رسيدهاند که معنا ندارد به كسي بابت «حضورش» در محل كار پول بپردازند. «ارزش» و فايدهاي كه آنها ارائه ميدهند سنجه واقعي ارزشمند بودنشان است. منافع زيادي از قطع روابط با ملت همكار و هم اتاقي وجود دارند.
1 - کار کردن در هر جايي: اين يکي از مشهودترين منافع است، اينطور نيست؟ اگر از «مكان اختصاص يافته» به خود راضي نيستيد، براي گشتن و کار کردن در هر جايي با ارتباطات بيسيم (اينترنت) آزاد هستيد. بعضي از مديران اغلب در وسط يک سفر ماهيگيري يا درون كابين خصوصي پناهگاه اسکي کار ميکنند. اينگونه نيست که اين کار زمان شخصيشان را کاهش دهد، بلکه به آنها تحرک بيشتري براي انجام اين سفرها و انتخاب محل کار ميدهد.
2 - کنترل کامل بر طراحي فضاي کاري: هر چند كه من هرگز در جايي با قوانين سفت و سخت درباره دکور اتاق کار نکردهام، ميدانم برخي نگفتهها و سكوت وجود دارند. اگر از خانه کار کنيد، تصميمگيرنده هستيد. بعيد نيست نبود رنگ زرد و روشنايي لامپهاي مهتابي روحيه شما را افسرده کند.
3 - حواس پرتي کمتر: شايد به نظر برسد خلاف اين درست است زيرا وقتي به آن بينديشيد ممکن است فکر کنيد در خانه حواس پرتي بيشتر است. اما حداقل در مورد خود من خلاف اين صدق ميکند. رفت و آمد همکاران، جلسات فيالبداهه و هم اتاقيهاي مزاحم كه دوست دارند با هر کسي در اداره بلند حرف بزنند، وقفههاي دائمي هستند. در خانه ممکن است وسوسه شويد تلويزيون تماشا کنيد، اما حداقل روي حواس پرتيهاي فوق کنترل داريد.
4 - زمان انعطافپذير: تصميم ميگيريد چه زمان کار کنيد و چه زماني استراحت کنيد. از ساعت و جدول زماني آزاد شدهايد. ممکن است پروژههاي خاص، جلسات يا ضربالاجلهايي داشته باشيد که نياز به توجه به آنها داريد، اما انعطافپذيري بيشتري درباره زمان کار کردن و چگونگي سازماندهي زمانهاي كاري داريد.
5 - تمرکز بيشتر روي نتايج نه حضور فيزيکي: وقتي روي نتايج متمرکز شويد، تمايل براي حفظ بيشتر کيفيت و همکاري داريد. وقتي بر روي حضور متمرکز شويد، احساس انزجار از کاري که انجام ميدهيد داريد. بيشتر انرژي شما صرف فکر کردن درباره اينکه چه زماني محل را ترک خواهيد کرد يا اينکه با تاخير حضور نيابيد، شود.
6 - زمان بيشتري با خانواده: از آنجا که انعطافپذيري بيشتري در جدول زمانبندي خود داريد، ميتوانيد تصميم بگيريد زماني که خانواده درگير كارهاي خود هستند کار کنيد و زمان استراحت را زماني که آنها دور هم هستند، بگذاريد.
7 - کار با لباس راحت: شايد شما کار کردن با لباس خواب را نخواهيد، بسيار خب، اما حداقل اين شما هستيد که تصميم ميگيريد چه بپوشيد. هيچ فشار اجتماعي براي به نظر رسيدن به يک شيوه معين يا منطبق شدن با يک دستورالعمل خاص لباس وجود ندارد. فرديت شما سركوب نميشود.
8 - يوگا در ميز کار: نميتوانم حساب کنم چند بار ميخواستم كار را متوقف كنم و در طول کار ورزش كنم. چون ساختمان ما سالن ژيمناستيک توکار ندارد، گزينه مطرح نيست. من ميتوانم هر قدر که ميخواهم شنا روي زمين و راست نشستن انجام دهم، اما سپس وحشت به هم خوردن تمرکز را دارم، با کار از خانه، مشکل حل شده است.
9 - سفرهاي درون شهري کمتر، آلودگي کمتر: اين دو به هم آميختهاند. وقتي سفر درون شهري نداريد، هر روز ساعات زيادي را با ماشين، دوچرخه و مترو سپري نميکنيد. اگر در محل زندگي شما ترافيک جهنمي است، مشاهده ميکنيد که روزانه بيش از 2 ساعت از وقتتان بيهوده تلف ميشود. با کار از خانه؟ فقط بيدار شده و همانجا هستيد. از وسيله نقليهتان نقل و انتقال و آلودگي منتشر نميشود. آلودگي و ترافيک کمتر، بسيار عالي است.
10 - ساعات کاري کمتر: اجازه دهيد رو راست باشيم، اغلب ما 100درصد زمان کاري خود را عملا صرف کار کردن نميکنيم. جستوجو در اينترنت، ادامه دادن با تويتر. چندين بار رفتن به سمت آب سرد کن و حرفهاي کوتاه بيارتباط به شرکت کارهايي است که انجام ميدهيم. اگر احتياج به حضور 8 ساعتي در اداره برداشته شود ما احتمالا در استفاده زمانمان کارآتر خواهيم بود. مطمئنا مجبوريد در برابر وسوسه گذراندن وقت با اينترنت و آنلاين بودن و جستوجوي سايتها مقاومت كنيد، اما حداقل شما آن را بر اساس از زيركار دررفتن انجام نميدهيد، زيرا اين وقت خودتان است.
مدتي پيش درباره فوايد آموزش شخصي در مقابل کلاسهاي آموزشي نوشتم. منظور من برتري يکي بر ديگري نبود. هدف من نشان دادن گزينهاي بود که اغلب خيلي راحت بيتوجه يا استفاده نكرده از آن ميگذريم. تصور ميكنم در بسياري حالات، اجراي تركيبي و كلنگر پاسخ است.
به همين ترتيب در اين مقاله سعي در بيان برتري کار از خانه ندارم. مطمئنا خطراتي براي شغل آزاد و کار از خانه وجود دارد. در هم ريختگي زمان کاري و زمان شخصي و عدم تعاملات اجتماعي دو نکتهاي هستند که به ذهن ميآيند.
فقط گزينهها را ارائه ميدهم. بديهي است پاسخ مناسب يك شخص، براي شخص ديگر مناسب نيست. من ميگويم به هر حال جايي که اغلب ميپنداريم گزينهاي وجود ندارد زمينه شگرف امکانات وجود دارد البته اگر جرات داشته باشيم اعتقاداتمان را به چالش بکشيم. جايي که اغلب ديوارها را ميبينيم اصلا ديواري وجود ندارد. آنها به سادگي فرصتهايي براي رشد كردن ما هستند.
اينکه چگونه رييستان را متقاعد کنيد به شما اجازه کار در خانه بدهد، فقط از او درخواست کنيد آزمايشي يک روز در هفته به مدت 4 هفته اين کار را انجام دهيد تا ببينيد چگونه است. اگر بازدهي شما در آن روزها افزايش يابد يک اهرم اتكايي براي شما و يک انگيزه براي رييس شما خواهد بود. ممکن است مجبور شويد بعضي روزها براي جلسات الزامي يا بنا به ضرورت در اداره حاضر شويد، اما کار از خانه 1 يا 2 روز در هفته ميتواند تفاوت بزرگي ايجاد کند.